CREON

I.

CREON

Thebanorum Rex, Menotii fil. et Iocastae frater, qui Laiô, ab Oedipo filio occisô, regni administrationem arripuit. Verum cum Sphinx, Typhonis et Echidnae filia, Thebanum agrum crudelissime vastaret, neque aliud tantae calamitatis remedium ostenderetur, quam si quis aenigma ab illo propositum dissolvisset, Creon, propositô per universam Graeciam edictô, si quis id praestare poslet, Iocastam, Oedipi matrem viduam, illi se uxorem daturum pollicitus est, regnôque Thebanorum ultro cessurum. Quibus praemiis illecti non pauci cum propositum aenigma dissolvere non possent, a Sphinge occisi, temeritatis suae poenas dederunt, donec ad rei famam excitus Oedipus, Laii et Iocastae filius, aenigma explanavit. Quam rem tam aegre tulit fera, ut protinus sese ex praerupto monte dederit praecipitem. Hâc itaquâ via Thebanorum regnum adeptus Oedipus, matrem imprudens uxorem duxit, cum paulo ante etiam patrem occidisset. Quibus flagitiis postea cognitis, tantum ex iis animô dolorem concepit, ut lucis pertaesus, utrumque sibi oculum eruerit, Antigonesque filiae ductu, Athenis sese in exilium contulerit, regnô Eteocli et Polynici filiis suis, eâ conditione, relictô, ut alternis annis imperarent. Cum autem Eteocles (cui, quod maior natu esser, priores vices Polynices concesserat) exactô iam annô frarrem non reciperet, gravissimum eâ occasione inter Argivos et Thebanos bellum est exortum: In quo cum fratres ambo mutuis vulneribus cecidissent, Creon denuo regni gubernacula recepit. Verum, cum praeter alia complura inclementiae suae exempla, Antigonam et Agriam interficiendas curâsset, quod illa fratres, haec virum supremô sepulturae honore essent prosequutae, cumque occisotum Thebanotum propinquos funeris officiô prohiberet, Theseus Thebanarum matrum querelis commotus, Creonti bellum indixit, proeliôque victum vitâ exuit. Statius, in Thebaide.

II.

CREON

ontis, Corinthorium Rex, praedonis Sisyphi fil. qui Iasoni post medeam repudiatam filiam suam natu minorem, nomine Creusam, uxorem despondit; quam rem iniquô animô ferens Medea, coronam naphthâ illitam sponsae donô misit, quae sub noctem, luminibus accensis, conceptô igne, non modo illam, verum etiam sponsum, et socerum cum tota regia concremavit.

III.

CREON

ônis, mons Lesbi Plin. l. 5. c. 31. extr.

IV.

CREON

primus Archon annuus Atheniensium. Velleius, l. 1. c. 8. Ex annuis (Archontibus) primus Creon. Eusebius in Chronic. Ε῎δοξεν αἱρεῖςθαι ἄρχοντα κατ᾿ ενιαυτὸν, καὶ πρῶτος ἡγήσατο ενιαύσιος ἄρχων Κρέων, ἐπὶ τής εἰκοςτῆς τετάρτης Ο᾿λυμπιάδος. Eiusdem mentio in Marmore Arundel. Α᾽Φ᾽ οὗ κατ᾿ ενιαυτὸν ἦρχε Κρέων. Postquam nempe Medontiade VII. singula sua decennia (vel mirâ eorum fortunâ, vel Chronologorum consensu) impleverant, visum est Athenis annous creari Archontas, et quidem numrô IX. quorum primus esser ὁ τȏυ ἐνιαυτοῦ ἐπώνυμος, reliqui ὁ Βασιλεὺς Rex, ὁ πολέμαρχος Belli summus Dux, et VI. Thesmorthetae. Itaque primus ἐπώνυμος Creon factus est, annô Atticô 899. Olymp. 24. annô I. Horum autem Eponymorum Archontum nominibus signabant instrumenta publica; ut Ephororum Lacedaemonii: eratque primum Α᾿ρχοντογραφία haec politica, demum Chronologica esse coepit, a tempore Demetrii Phalerei, qui ipse Archon ann. 4. Olymp. 117. Primus contexuit τὴν τῶ Α᾿ρχόντων ἀναγραφὴν, in usum, ut videtur, chronologicum. Marmor praefatum Diognetô Archonte exaratum ann. 4. Olymp. 128. Epochas Graecas Atheniensium Archontibus signat, nec vetustior quisquam exstat, qui in chronologiam illos adhibuit. Unde etiam constat Archontes in Chronologorum auxilium prius accersitos esse, quam Olympionicas, quos Marmor omnino non agnoscit. Cum vero non fixa satis haec Archontum Chronologia esset, prudenter Timaeus Archontes cum Olympionicis contulit. Vide inprimis Diodor. Sic. cuius Decas II. locuples Archontum thesaurus est. Africanus a Creonte primo Archonte numerat ad Philenum usque ἄρχοντας DCCCCIII. ad Olymp. 250. annum tertium Antonini Elagbali, quo Chronicon is suum perduxit. Aliter Dionysius, aliter Pausanias. Sed nec nomina omnium illorum supersunt: eo quod a Chronographis sero congeri coeperunt. Solonis tempore, IX. Archontes annui, post datam Magistratus gesti rationem, in Senatum Areopagiticum conscribebantur: ipseque primus, cum antea iis una ius dicere non liceret, iussit illos συνειπεῖν, ut simul dicerent. Concessis autem Populo iudiciis, auctoritas illorum ac potestas sensim eviluit. Quam in rem vide plura apud Ioh. Marshamum. Canone Chron. ad Sec. XVII. et XVIII. Creonti successit Tlesias. XXXVIII. Olymp. erat Draco Legislator, ann. 4. Olymp. XLV. Cylon, qui affectavit tyrannidem: Olymp. sequente. Solon Legislator, ann. 3. Olymp. LIV. Pisistratus, ob tyrannidem eiectus, an. 3. Olymp. LV. reversus, an. 3. denuo pulsus Olymp. LVI. an. 4. Olympl. LIX. iterum redux. Olymp. LXV. Hipparchus fil. eius ab Arstogitone et Harmodio interfectus. Olymp. CXX. Iacharis tyrannidem arripit, Athenae capiuntur a Demetrio et praesidiô muniuntur ann. 1. 2. 3. quô eiectô Diphilus Archon de novo constituitur, Olymp. CXXII. annô 4. post Pytharatum dein, qui praefuit Olymp. CXXVIII. annô 1. Athenas cepit Antigonus Gonatas etc. Helvicus in Chronol.